Een topatleet als Bashir Abdi – Brons op de Spelen! Europees recordhouder op de marathon! – achter me horen hijgen en kreunen terwijl we mijn berg beklimmen: já, dat doet deugd. Maar horen welk levenspad hij voordien bewandelde, en welke hordes hij al allemaal moest nemen, dat is pas echt indrukwekkend. Minzaam vertelt hij, over racistische agenten, over zijn koffiebusiness en over het inlossen van zijn ‘schuld’ tegenover ons land. “Maar je kan niet verlangen dat elke inwijkeling een medaille wint om een echte Vlaming te kunnen worden genoemd.”